Ozon jako czynnik silnie utleniający może wchodzić w reakcje z całym szeregiem substancji istotnych biologicznie, a także powoduje powstawanie nadtlenków wielonasyconych kwasów tłuszczowych i aminokwasów enzymów i koenzymów itp. Dlatego ma negatywny wpływ na błony komórkowe.

WPŁYW OZONU NA ORGANIZMY ŻYWE

Wpływ ozonu na ludzkie zdrowie

Wdychanie ozonu prowadzi do spadku wydajnoœci płuc w zależnoœci od stężenia i głębokoœci oddechu. Według Œwiatowej Organizacji Zdrowia (WHO), wdychanie ozonu prowadzi do powstawania chorób zapalnych płuc, narusza rozwój płuc i obniża ich funkcję. Zwiększa liczbę hospitalizacji, zwiększa koniecznoœć podawania leków i umieralnoœć.

Wpływ ozonu na roœliny

Uszkadza tkanki roœlinne. Emisja ozonu szczególnie negatywnie wpływa na jesion, buk, bożodrzew i tulipanowiec. Objawem są żółte chlorotyczne plamy lub drobne czerwone plamki i brązowawe zabarwienie górnej warstwy z zachowaniem zielonego koloru żyłek.

ZASTOSOWANIE


W laboratoriach chemicznych służy przede wszystkim jako utleniacz, zwłaszcza w syntezie organicznej oraz podczas przygotowywanie niektórych związków nadtlenków.
W przemyœle jest wykorzystywany głównie do wybielania (np. tkanin), do dezynfekcji (głównie wody), gdzie ozonowanie zastępuje bardziej powszechne i tańsze, choć mniej korzystne dla zdrowia chlorowanie wody pitnej. W przemyœle spożywczym służy do dezynfekcji zakładów i powierzchniowej konserwacji produktów spożywczych, w rolnictwie do powierzchniowej dezynfekcji warzyw i owoców (przede wszystkim w celu zapobiegania rozwojowi pleœni i drożdży).
W latach 50. XX wieku testowano mieszaninę około 10% ciekłego ozonu i 90% ciekłego tlenu jako œrodek utleniających w silnikach rakietowych na paliwo ciekłe w celu zwiększenia impulsu właœciwego. Mieszanka była bardzo niebezpieczna, dlatego nigdy nie zaczęto stosować jej w praktyce.


Ozon to silny utleniacz. Ma wspaniałe właœciwoœci dezynfekujące ze względu na znaczną skutecznoœć bakteriobójczą. Odpowiednio stężony ozon w kontakcie z żywą tkanką ma działanie lecznicze, poprawia ukrwienie tkanek i bardzo dokładnie je dezynfekuje. Stosuje się go w medycynie, np. w leczeniu trądziku, atopowych egzem i innych problemów skórnych. W ostatnich latach ozon zaczęto stosować do ozonoterapii w stomatologii.
2H2O2 -> O2+2H2O


Ozon można stosunkowo łatwo przygotować z pomocą ciemnego wyładowania elektrycznego w atmosferze czystego tlenu. Powstaje w ten sposób mieszanina tlenu i ozonu, przy czym stężenie O3 wynosi zazwyczaj 10%. Czysty ozon można przygotować przez destylację frakcyjną otrzymanej wczeœniej ciekłej mieszaniny.
Praktyczne zastosowanie ozonu wiąże się z jego silnym działaniem utleniającym.
W medycynie używa się go do sterylizacji przyrządów. Z kolei efekty popularnej obecnie terapii ozonowej są stosunkowo dyskusyjne.
Działanie bakteriobójcze ozonu czasem wykorzystuje się do uzdatniania pitnej wody zamiast ciekłego chloru, chloranu, chloraminy lub ditlenku chloru, ewentualnie w pierwszej fazie poprzedzającej użycie tych substancji (tzw. ozonowanie wstępne). Zaletą ozonu jest to, że nawet w niewielkich dawkach zobojętnia drobnoustroje pasożytów i utlenia substancje organiczne, nie tworząc jednoczeœnie rakotwórczych trihalogenometanów.
Silne działanie utleniające ozonu wykorzystuje się również w przemyœle papierniczym do wybielania celulozy w produkcji papieru.
Wikipedia